معجزه ای از امام محمد باقر (ع)

عبدالله بن عطاء گفته اند : "به اشتیاق دیدار روی امام باقر(ع) از مکه به مدینه آمدم. شبی که به مدینه رسیدم، باران شدید و سرمایی سخت بیداد می کرد. من که نیمه شب به در خانه حضرت رسیده بودم، با خودم گفتم: اکنون برای در زدن دیر شده است. پس بهتر است تا صبح همین جا بمانم و صبح هنگام به خدمت ایشان مشرف شوم. در این هنگام، صدای امام(ع) را شنیدم که می فرمود: در خانه را برای ابن عطاء باز کنید که امشب، سرمای سخت و آزار باران را به خاطر ما تحمل کرده است."

فرزندان امام محمد باقر(ع)

امام محمد باقر(ع) هفت فرزند داشتند:

1-جعفر بن محمد (امام صادق علیه السلام) فرزند ام فروه

2-عبدالله فرزند ام فروه

3-ابراهیم فرزند ام حکیم (در کودکی از دنیا رفتند.)

4-عبیدالله فرزند ام حکیم (در کودکی از دنیا رفتند.)

5-علی فرزند ام ولد 

6-زینب فرزند ام ولد

7-ام سلمه فرزند ام ولد (علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار گفته اند که ام سلمه از همسر چهارم امام باقر(ع) است.)

همسران امام محمد باقر(ع)

امام محمد باقر(ع) سه همسر داشته اند:

1-ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر

2-ام حکیم دختر اسید بن مغیره ثقفی

3-ام ولد (در اصطلاح فقهی به کنیزانی که از مالک خود صاحب فرزند می شوند و دیگر قابل خرید و فروش نیستند،ام ولد می گویند.)

در بسیاری از منابع برای امام محمد باقر (ع) فقط سه همسر ذکر شده است، اما علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار گفته اند که ایشان چهار همسر داشته اند:

4-ام علی (که به خوارج گرایش داشت و از امیرالمومنین علیه السلام بیزاری می جست.)

امام در روایتی فرموده اند:"یک شب تا صبح با او صحبت کردم و دلیل آوردم تا از عقیده اش برگردد و دوستدار امیرالمومنین(ع) شود اما او قبول نکرد، صبح که شد طلاقش دادم."

القاب امام محمد باقر (ع)

القاب زیادی برای امام محمد باقر(ع) ذکر شده است که هر یک نشان دهنده صفتی از صفات آن امام بزرگوار بوده است:

باقرالعلوم : شکافنده علوم 

شاکر : شکرکننده 

صابر : شکیبا 

هادی : هدایت کننده 

شبیه : چون شبیه جدشان رسول خدا(ص) بودند.

 امین : امانت دار 

شاهد : گواه 

عبد صالح : بنده پرهیزکار 

امام محمد باقر (ع) که بود؟

محمد بن علی معروف به محمد باقر(ع)، پنجمین امام شیعیان است.
ایشان اول ماه رجب سال ۵۷ هجری قمری در مدینه منوره چشم به جهان گشودند.
پدر ایشان امام سجاد(ع) و مادر بزرگوارشان، فاطمه بنت حسن، دختر امام حسن مجتبی(ع) است، بنابراین ایشان اولین امام شیعه از نسل هر دو نوه پیامبر(ص)، امام حسن(ع) و امام حسین (ع) است.
کنیه امام باقر (ع) «ابوجعفر» و معروف‌ترین لقب ایشان «باقر العلوم» به معنای شکافنده علوم است.
حضرت امام محمدباقر (ع) در واقعه جانگداز عاشورا سال ۶۱ هجری، در سن ۴ سالگی، به همراه پدر و در کنار جد عزیزشان حضرت سیدالشهداء (ع) در کربلا حضور داشتند.
آن حضرت در زمان شهادت پدر بزرگوارشان امام سجاد (ع) در سال ۹۴ هجری قمری، ۳۶ سال سن داشتند که امامت شیعیان را عهده دار شدند.
مدت امامت پنجمین پیشوای شیعیان جهان تا زمان شهادت ایشان، ۱۹ سال و دو ماه بود.
حضرت امام محمد باقر (ع) سرانجام در سال ۱۱۴ هجری قمری و در سن ۵۷ سالگی با توطئه مرموز و مخفیانه هشام بن عبدالملک دهمین خلیفۀ اموی در شهر مدینه مسموم شدند و به شهادت رسیدند و پیکر پاکشان در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
مرقد نورانی شریف آن حضرت، در کنار مرقد جد بزرگوارشان امام حسن مجتبی (ع)، پدر ارجمندشان امام سجاد (ع) و فرزند عزیزشان امام جعفر صادق (ع) قرار دارد و زیارتگاه شیعیان، عاشقان و ارادتمندان است.